Kalaw ligt op ca. 1300 meter hoogte. Dat betekent dat het overdag in januari niet warmer wordt dan ca 23-27 graden, maar ‘s ochtends en ‘s avonds koelt het flink af tot 8-10 graden. Kalaw is voor de Britten een koel oord in de bergen geweest. Je ziet dan ook veel oudere koloniale huizen gebouwd in de Engelse stijl. De Britten hebben hier ook de pijnbomen geplant, die in deze regio eigenlijk niet voorkomen.

De reden om naar Kalaw te gaan, is voor de meeste mensen het maken van een trekking. Als je wilt kun je in 2-4 dagen van hieruit naar het Inlemeer wandelen. Veel mensen kiezen echter ook voor een eendaagse trekking in de omgeving van Kalaw. Dat laatste was ons plan.
Helaas voelde Ingrid zich al een dag tevoren niet helemaal lekker. Een kou opgelopen door het verplicht op blote voeten lopen op de koude vloeren in de tempels in Bagan en de koude ritjes achterop de ebike daar. Even tussendoor: sinds gisterenavond is Ingrid gelukkig voor zeker 90% hersteld en kunnen we met een gerust gevoel verder met ons programma aan het Inlemeer.
Gevolg was dat ik de trekking alleen heb gedaan met mijn gids. Daardoor durfde ik wel aan een wat pittiger traject te kiezen. In totaal hebben we 22-23 km gelopen waarbij we met stijgen en dalen 800 hoogtemeters hebben gedaan. Het was een prachtige wandeling, maar inderdaad door de hoogteverschillen en de warmte in de loop van de dag wel pittig. Het klimwerk zat vooral in de ochtend tussen 8-12 uur. Op dat traject passeer je ook twee Shan-dorpjes, Ywathit en Tar Yaw. Verder af en toe wat in cultuur gebrachte stukjes landbouwgrond. We hebben onder weg ook wat aardbeien gekocht, die speciaal voor ons werden geplukt en wat sinaasappelen vers van de boom. Vee zie je niet; hooguit in de dorpen een enkel varken in een kooi. Uiteraard prachtige uitzichten onderweg. De lunchpauze was bij een Nepalees restaurantje op een uitzichtpunt op ca. 1800 meter hoogte. Na de lunchpauze werd het afdalen, waarvan een deel door het regenwoud. Wat verder naar beneden passeerden we twee door de Britten aangelegde meertjes. Deze meertjes dienen als waterreservoir voor de droge periode die van globaal november tot mei loopt.
Toen ik terugkwam in het hotel trof ik een zeer vrolijke Ingrid aan. Allebei heel blij dat ze weer is opgeknapt!
Rondom het Inlemeer wordt in een cyclus van vijf dagen steeds in een ander dorp een markt gehouden waar de bewoners uit de Shan-dorpen uit de omgeving hun spullen komen verkopen. Vandaag bij ons vertrek uit Kalaw naar ons volgende hotel bij het Inlemeer, was de markt in Kalaw, dus even daar rondgekeken.
Het schijnt dat aan het meer zelf in de dorpen ook zo’n cyclus is. Dat zien we dan morgen wel als we de hele dag met de boot het meer opgaan.