Woensdag 17 en donderdag 18 januari

Na een ritje van 2 uur zijn we woensdagmorgen aangekomen in Mandalay. Deze tweede stad van Myanmar en haar omgeving is vol boeddhistisch gedenkwaardige plekken. Veel mensen besteden slechts 2-3 dagen aan deze regio; wij gaan het op ons gemak doen en blijven hier vijf dagen.
In een zeer eenvoudig restaurant hebben we de lekkerste curry ooit gegeten; wel erg pikant. Daarna zijn we toch maar even op pad gegaan naar de eerste tempel, de Shwe in Bin Kyaung. Dit klooster is volledig van teakhout gemaakt. De deuren en daken zijn voorzien van bijzonder houtsnijwerk. Erg jammer dat tijdens de militaire dictatuur er totaal geen geld is besteed aan het onderhoud van zulke fraaie kunstwerken. De huidige regering heeft er overigens ook geen geld voor. Tijdens ons bezoek werden we op een trap verrast door een slang. We zijn voor de zekerheid toch maar een stukje omgelopen. Veel monniken hebben we hier helaas niet gezien...

Donderdag en vrijdag hebben we een taxi ter beschikking, waarvan de chauffeur als gids dient. De eerste dag besteden we aan het bezoeken van alle belangrijke plekken in Mandalay. Later kunnen we dan eventueel eigen gelegenheid terug naar de plekken, die we nog eens op ons gemak willen bekijken.
De dag start niet al te vroeg om acht uur. Allereerst zijn we gaan kijken hoe het bladgoud wordt gemaakt, dat de pelgrims bij sommige heiligdommen op beelden plakken en naar het vervaardigen van papier van bamboe. Het maken van het bladgoud is gewoon slecht betaald slavenwerk. Een jongen van ca. 15 jaar slaat daar 3x 3 minuten lang met daarna een korte pauze zo’n 10 uur per dag met een zware hamer op een pakketje met goud om het plat te krijgen en dat 7 dagen per week! Je zult maar ongeschoold zijn in zo’n land.
Wat de Swhedagon in Yangon is, is de Mamamuni Paya in Mandalay: het belangrijkste heiligdom voor de Boeddhisten. Deze tempel trekt veel pelgrims, die een stukje bladgoud op de reusachtige boeddha die middenin het tempelcomplex staat.
Op weg naar onze volgende bestemming hebben we nog twee ambachten, gerelateerd aan de boeddhistische cultuur, bezocht. Allereerst werkplaatsen waar boeddhabeelden worden gemaakt. Ook hier geldt zachtjes uitgedrukt: zeer zwaar ongezond en slecht betaald werk. Daarna een atelier bezocht waar heel fijn houtsnijwerk wordt gemaakt.
De Shwenandaw Kyaung is eveneens een volledig van teakhout vervaardigde en eveneens slecht onderhouden tempel.
Tussendoor hebben we nog een bezoek gebracht aan het volkomen oninterresante Mandalay palace. Dit is een slechte replica van het oude verwoeste paleis.
We hebben onze tocht vervolgd met een bezoek aan het grote tempelcomplex de Kuthodaw. Dit comlpex bestaat uit 729 witmarmeren pagodes. In elke pagode/stupa staat een steen met daarop een ‘bladzijde’ tekst. Vandaar dat de Kuthodaw wel het grootste boek ter wereld wordt genoemd. Centraal in dit tempelcomplex staat een grote bladgouden pagode.
De dag sluiten we af met een bezoek aan Mandalay Hill. Veel mensen gaan hier uitsluitend naartoe voor de zonsondergang en het uitzicht over Mandalay. Je kunt met de auto, de lift en zelfs met de roltrap naar boven. Maar je kunt ook de ruim 250 meter hoge oude trappen naar de top beklimmen, een wandeling van ruim een half uur. Dat laatste heb ik gedaan. Onderweg ontmoette ik een stuk of zes jonge monniken, met wie ik verder naar boven ben gelopen. Voor hen is dit een mooie kans hun Engels te verbeteren. Voor mij de kans met hen over hun manier van leven en het leven in Myanmar te praten en.... foto’s van hen te nemen. Onze tocht eindigt met een traditionele maar altijd prachtige zonsondergang.